طراحی، ساخت، و ارزیابی پوست‌کن بادام‌زمینی

بادام‌زمینی یکی از دانه‌های روغنی است که مغز آن 46 درصد روغن دارد.  بادام­زمینی مقدار قابل توجهی مادة خشک بدون چربی دارد که پس از روغن­کشی برای خوراک دام قابل استفاده است.  از پوست خارجی آن به عنوان مادة سوختی و تولید پالت پرس­شده استفاده می­شود.  در ایران، استفاده آجیلی از بادام‌زمینی از زمان قدیم وجود داشته و امروزه در حال گسترش است.  هرغلاف بادام‌زمینی 1 تا 6 مغز دارد.  پس از برداشت محصول و رسیدن رطوبت غلاف به 10-5 درصد، جهت مصرف آجیلی یا استخراج روغن، مغز بادام‌زمینی را باید از پوست جدا کرد.  هدف از این پژوهش طراحی، ساخت، و ارزیابی یک دستگاه پوست‌کن بادام‌زمینی بود که بتواند پوست را از غلاف بادام‌زمینی و سپس دانه و پوست را از هم جدا کند.  دستگاه ساخته­شده شامل: قیف تغذیه، کوبنده، ضدکوبنده، سینی دانه، فن، الکتروموتور، تسمه و پولی، شاسی، پوشش، و یاتاقان‌ است.  در ارزیابی عملکرد دستگاه، تاثیر پارامترهای سرعت خطی کوبنده در چهار سطح (4، 5، 6، و 7 متر بر ثانیه) و فاصلة کوبنده از ضد کوبنده در چهارسطح (8، 12، 16، و20 میلی‌متر) در قالب طرح فاکتوریل بر پایة بلوک‌های کامل تصادفی بر راندمان پوست‌گیری و درصد شکستگی دانه بادام‌زمینی بررسی شد.  نتایج نشان داد که سرعت خطی کوبنده و فاصلة کوبنده با ضدکوبنده بر راندمان پوست‌گیری تاثیر معنی‌داری دارد در حالی‌که بر درصد شکستگی دانه‌ها تنها عامل فاصله تاثیر معنی‌دار نشان می­دهد (01/0 > P).  اثر متقابل این دو عامل بر پارامترهای یادشده معنی‌دار نبود.  نتایج همچنین نشان داد در صورتی‌که در فرایند پوست‌گیری بادام‌زمینی ترکیب بهترین راندمان پوست‌گیری با کمترین میزان شکستگی مد نظر باشد سرعت خطی کوبنده باید 5 تا 7 متر در ثانیه و فاصلة کوبنده و ضدکوبنده 12 میلی‌متر تنظیم شود.  شکستگی دانة بادام‌زمینی در همة تیمارها به صورت دو لپه‌­شدن بود و خردشدن دانه به ندرت اتفاق می‌افتاد.  دانه‌های شکسته قابل استفاده بودند.